17 maja 2014

Program wyborczy do Parlamentu Europejskiego

Przed wyborami do PE, które odbędą się 25 maja, prezentuję krótką sylwetkę swojej kandydatury (lista 7, pozycja 3) i zarys programu. Program działania zakłada wiele opcji i scenariuszy oraz możliwe kompromisy. Odnosi się do najczęściej poruszanych kwestii w PE i do spraw przewidywanych w nadchodzącej kadencji. W przypadku nieuzyskania mandatu przeze mnie, a przez innego kandydata z listy Nowej Prawicy, będę ten program forsował za pośrednictwem owego europosła.



Paweł Wyrzykowski

22 lata, żonaty, kandydat z Siedlec. Politolog specjalności wschodnioeuropejskiej, muzyk, świecki krzewiciel wiary. Student 5. roku historii oraz teologii. Prezes oddziału Nowej Prawicy w Siedlcach. Członek Stowarzyszenia KoLiber. Aktywny działacz lokalny, organizator protestów anty-ACTA w Siedlcach, wielu spotkań oraz akcji społecznych i edukacyjnych. Współorganizator wydarzeń promujących wartości chrześcijańskie, broniących życia i rodziny. Zaangażowany w przedsięwzięcia wolnościowe i narodowe w skali lokalnej i ogólnopolskiej. Biegła znajomość języka angielskiego.

Dewiza: "Największą przyczyną zła jest bezczynność ludzi dobrych".






"Wartości" unijne należy zastąpić wartościami europejskimi - opartymi na prawie rzymskim, kulturze greckiej i religii chrześcijańskiej. Najbliższe mi ugrupowanie europarlamentarne to uniosceptyczna Europa Wolności i Demokracji (EFD) Nigela Farage'a.



Co robić w PE?

Trzy najważniejsze kwestie dla członka Parlamentu Europejskiego:
1. Zmniejszanie wpływu prawa unijnego na prawo polskie, pilnowanie propozycji prawnych i zapobieganie wdrażaniu szkodliwych regulacji.
2. Zmiana polityki zagranicznej UE w stosunku do Europy Środkowo-Wschodniej. Powrót do większych nakładów dla Partnerstwa Wschodniego, zamiast dla Partnerstwa Śródziemnomorskiego.
3. Zwiększanie kompetencji Parlamentu Europejskiego względem Komisji Europejskiej.

Trzy główne problemy dotyczące Polski do rozwiązania w Parlamencie Europejskim:
1. Blokowanie działań pośrednio lub bezpośrednio utrudniających eksport polskich towarów za wschodnią granicę.
2. Priorytet ekonomiczny nad przesadnie ekologicznym (vide protesty rolników i hodowców na krajowej "dwójce").
3. Uznanie miast Siedlce i Mińsk Mazowiecki za ważne ośrodki transportowe w handlu między UE a krajami Europy Wschodniej.

Trzy główne problemy dotyczące obszaru UE do rozwiązania w Parlamencie Europejskim:
1. 
Zmniejszenie kompetencji instytucji unijnych nad prawami krajów członkowskich. Walka o "Europę Narodów".
2. Renegocjacje z poziomu Unii Europejskiej warunków zakupu gazu ziemnego od Federacji Rosyjskiej. Dywersyfikacja dostaw gazu - negocjacje z Norwegią.
3. Zaprzestanie finansowania organizacji pośrednio lub bezpośrednio szerzących tzw. propagandę gejowską (LGBTQ).

Trzy kwestie dotyczące Polaków mieszkających w UE poza Polską:
1. Nawiązanie współpracy z UKiP (Partią Niepodległości Zjednoczonego Królestwa) Nigela Farage'a, która najprawdopodobniej wygra wybory do brytyjskiej Izby Reprezentantów. Działanie za pośrednictwem tej partii na prawo wewnętrzne Wielkiej Brytanii wobec Polaków.
2. Rewizja ustalonej polityki imigracyjnej dla krajów spoza UE, w celu jej zaostrzenia.
3. Stanowcza reakcja wobec działań Jugendamt w Niemczech wobec Polaków. Nagłośnienie problemu.

Pomoc ekspercka
Chcę współpracować z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w sprawach dot. Partnerstwa Wschodniego i Ukrainy; ze Stowarzyszeniem KoLiber, fundacją Narodowy Dzień Życia i innymi ruchami pro-life w sprawach prawnych aspektów ochrony życia; z Klubem Austriackiej Szkoły Ekonomii w sprawach gospodarczych; z instytucjami Kościoła katolickiego w sprawach światopoglądowych poruszanych w PE.



Gospodarka

Wolny handel to swobodna wymiana opierająca się na umowie między sprzedawcą a konsumentem. Konsument sam zdecyduje lepiej niż urzędnik, czego wymaga od przedsiębiorcy, a przedsiębiorca się do tego dostosuje, gdyż inaczej nie osiągnie zysku. Bez ingerencji urzędnika, która generuje tylko dodatkowe koszty i utrudnienia. Wystarczy, że przedsiębiorca i konsument mówią sobie "dziękuję" po dokonanej wymianie - nie potrzeba tu opinii urzędnika.

Unia Europejska powinna zmierzać w kierunku związku suwerennych państw opartego na umowach gospodarczych. Należy utworzyć strefę wolnego handlu przy rezygnacji z politycznych i interwencjonistycznych aspektów UE. Należy rozwiązać instytucje unijne albo nawet samą Unię Europejską, a strefę wolnego handlu rozszerzać jak najbardziej, zachowując układ z Schengen i inne tego typu postanowienia.

W przyszłym Parlamencie Europejskim przewiduje się wzmożoną dyskusję na temat budowania jednolitego rynku poprzez likwidowanie barier utrudniających przepływ osób, towarów, usług i kapitału między krajami UE oraz liberalizacja sektora usług. Będę stanowczo za tym rozwiązaniem. Mimo, iż obiektywnie nie jest to rozwiązanie wydajne, ze względu na interes Polski będę za podnoszeniem spójności społeczno-gospodarczej pomiędzy państwami członkowskimi.

Budżet UE: Budżet UE powinien być jak najmniejszy, w pierwszej kolejności należy pozbyć się zbędnych wydatków na kwestie utworzone tylko po to, by czerpać pieniądze. Dla Polski trzeba walczyć, by UE pomogła wzmocnić gospodarczą (a nie wydawania więcej pieniędzy niż potrzeba pod pretekstem inwestycji kulturalnych czy sportowych) sytuację Polski względem Niemiec, co pozwoli hamować proces tzw. kolonizacji ekonomicznej naszego kraju. Należy redukować wydatki w budżecie UE na sprawy drugorzędne, niedotyczące rozwoju gospodarczego. Należy zredukować wpływy do budżetu UE, odciążając państwa członkowskie w sposób odwrotnie proporcjonalny do ilości reprezentantów w PE. Im mniej nieswoich pieniędzy będzie miała UE do wydania, tym mniej ich zmarnuje, a większy ich procent zostanie przeznaczony na zadania najważniejsze.

Zachowanie polskiej złotówki, uwolnienie UE od strefy euro: Katastrofa związana z walutą Euro była przewidywana przez ekonomistów, a mimo to kontynuuje się tę politykę i będzie się kontynuować, dopóki Niemcy i Francja będą miały z tego korzyść. Musimy dbać o to, żeby nie wejść na ten tonący statek ani nie dać się na niego wciągnąć przez uwspólnotowienie tej kwestii. Konieczne jest zmniejszenie zakresu pomocy dla państw Unii Europejskiej w sytuacji kryzysowej, by to rynek wymuszał prowadzenie przez nie gospodarnej polityki. Należy zlikwidować strefę euro jak najszybciej, umożliwić powrót do walut narodowych i wycofać się z ingerencji w gospodarki państw członkowskich.

Warunki pracy w fabrykach korzystających z taniej siły roboczej w krajach rozwijających się powinni kontrolować przedsiębiorcy i lokalne organizacje do tego powołane, a nie instytucje ponadnarodowe. Wprowadzanie dobrych praktyk przez firmy powinno być dobrowolne i funkcjonować w ramach ich strategii społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Unia Europejska nie powinna wpływać na decyzje konsumentów.

Jestem przeciwko: jednolitemu podatkowi od transakcji finansowych w UE, jednolitego minimalnego podatku dla przedsiębiorców, europejskiemu podatkowi VAT, regulowaniu stawki płacy minimalnej na poziomie europejskim, harmonizowaniu prawa pracy na poziomie UE.



Walka o suwerenność

Celem nadrzędnym jest przywrócenie suwerenności Rzeczpospolitej Polskiej wszelkimi możliwymi sposobami, zarówno poprzez odrzucanie lub modyfikacje dotychczas przyjętych umów (takich jak Traktat Lizboński), jak i poprzez nowe rozwiązania. Oto niektóre propozycje:

* Przewodniczący Komisji Europejskiej powinien być wybierany w wyborach bezpośrednich przez obywateli UE.
* Parlament Europejski powinien mieć możliwość zgłaszania projektów nowego prawa bez pośrednictwa Komisji Europejskiej.
* Parlament Europejski powinien mieć prawo odwołania konkretnego komisarza bez konieczności odwoływania całego składu Komisji Europejskiej.
* Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wybierania zasad i polityk unijnych, które chcą realizować w ramach Wspólnoty i rezygnacji z tych zasad i polityk, które uważają za niekorzystne (np. swobodny przepływ osób i kapitału, polityka klimatyczna).

Wg mnie to skandal, że jest coś takiego jak Komisja Europejska, której nie wybierają ludzie, której odwołanie jest dużą trudnością i w której zasiadają ludzie sprzyjający ideologii komunistycznej (z Jose Manuelem Barroso na czele). Należy ograniczać kompetencje tego organu lub go zlikwidować, gdyż narusza demokrację. Również stanowiska takie jak niewybierany przez obywateli prezydent UE (Herman von Rompuy) czy MSZ UE (Catherine Ashton) nic nie dają.

Regulacje prawne dotyczące kwestii światopoglądowych i etycznych powinny pozostać wewnętrznymi sprawami państw narodowych. Wg mnie do każdego aspektu dyskryminacji powinno się podchodzić oddzielnie i w oparciu o konkretne przypadki, bez odgórnego ujednolicania prawa w całej UE. Nie ma potrzeby wprowadzania rejestru lobbystów. Rejestr lobbystów utrudni nowym lobbystom (np. nowym organizacjom pozarządowym) wywieranie wpływu na europosłów. Większy wpływ na podejmowanie decyzji w UE powinny mieć rządy państw członkowskich wypracowujące każdorazowo odrębne porozumienia, a nie ciała ponadnarodowe.

Należy bardziej brać pod uwagę zdanie organizacji konsumenckich, przedsiębiorców i organizacji pozarządowych, tymczasem z rozwagą podchodzić do roszczeń wysuwanych przez europejskie związki zawodowe. Dla pracowników lepiej będzie, gdy będą wysłuchane wnioski zatrudniających ich pracodawców, a nie osób żyjących z tego, że piją kawę i jeżdżą limuzyną w imieniu pracowników. Pracodawcy zależy na produktywnym pracowniku, a by takim być, pracownik musi być zadowolony.



Obronność

Wojskowe programy badawcze i rozwój przemysłu obronnego powinny być zarządzane wewnętrznie przez państwa członkowskie. Propozycja, by siły państw członkowskich "powinny być zarządzane z poziomu Unii Europejskiej, a państwa członkowskie powinny specjalizować się w konkretnych gałęziach przemysłu obronnego" przypomina militarną wersję RWPG - a jak skończyło RWPG i jakie reperkusje szły za upadkiem tej organizacji, tego przypominać nie trzeba, ani tym bardziej nie trzeba ich przeżywać na własnej skórze.

UE, szczególnie dziś, powinna myśleć, planować i działać defensywnie, a nie stwarzać sytuacji, gdzie państwa członkowskie będą wciągane w dalekie konflikty, z których nic dla nich nie wyniknie oprócz kosztów i wykluczenia części własnych sił z potencjalnego użycia defensywnego. Tymczasem, gdyby UE dbała o obronność, nie mielibyśmy pokazów sił z obu stron (wojska stacjonujące w Polsce, rakiety Iskander w Obwodzie Kaliningradzkim), tylko redukcję sił znajdujących się przy granicach obu "bloków".

Współpraca UE z Rosją w polityce bezpieczeństwa przyczyniłaby się do stabilizacji regionu, jednak państwa członkowskie UE raczej nie powinny współpracować z Rosją w dziedzinie przemysłu obronnego.

Za ogólny sojusz militarny służy NATO i to tam trzeba szukać reform korzystnych dla Europy Środkowo-Wschodniej. Ściślejszy sojusz powinien ograniczać się do państw o wspólnych interesach i podobnej sytuacji geopolitycznej. Jestem zwolennikiem sojuszu państw Europy Środkowo-Wschodniej, które wspólnie mają przewagę nad Federacją Rosyjską, jednocześnie posiadając wspólne, niewykluczające się wzajemnie interesy. Przykry jest fakt odrzucenia przez Polskę propozycji zacieśnienia współpracy militarnej ze Szwecją.

Jestem przeciwko: wspólnej armii europejskiej i wspólnemu dowództwu europejskiemu, ustalaniu zalecanych wydatków na obronność na poziomie UE, tzw. "Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony".



Bezpieczeństwo

Współpraca służb w obrębie UE powinna zmierzać w kierunku zacieśniania współpracy pomiędzy służbami krajowymi, bez powoływania wspólnych jednostek. Jeden podmiot łatwiej oszukać lub przekupić, wiele podmiotów już ciężej - do tego dochodzi pozytywna rywalizacja między nimi, która przynosi pozytywne skutki. Należy też unikać pretekstów do mnożenia niepotrzebnych wydatków, a takimi na pewno byłyby stanowiska w nowo utworzonych instytucjach.

Państwa członkowskie powinny mieć prawo do tajnej współpracy służb wywiadowczych. Bezpieczeństwo obywateli nie może być zachowywane kosztem ich wolności. Benjamin Franklin słusznie stwierdził, że ten, kto przedkłada bezpieczeństwo nad wolność, nie zasługuje ani na jedno ani na drugie i straci je obie. Natomiast wywiad i kontrwywiad w stosunku do państw obcych rządzi się swoimi prawami i nie narusza dóbr zwykłych obywateli, a ich skuteczność oraz wymaga szerokiej autonomii działań i dostępu do wszystkich opcji działania.

Kwestie współpracy Polski ze służbami wywiadowczymi nie powinny podlegać kontroli instytucji Unii Europejskiej - zawsze musimy mieć alternatywę jeśli chodzi o działania wywiadowcze, a kontrolę nad ich rzetelnym sprawowaniem Polska powinna sprawować we własnym zakresie.




Polityka zagraniczna

Polska polityka zagraniczna powinna przede wszystkim bronić politycznej i gospodarczej niezależności kraju. Za priorytety uważam:

* Ukończenie gazociągu Odessa-Brody-Płock, zabezpieczenie Azerbejdżanu, zachodniej Ukrainy i basenu Morza Czarnego przed interwencją rosyjską w obronie swojej dominacji w dostawach gazu ziemnego do Europy Środkowo-Wschodniej.
* Reaktywację wszystkich zadań Partnerstwa Wschodniego.

W związku z zagrożeniem bezpieczeństwa Ukrainy państwa członkowskie nie powinny podejmować solidarnych decyzji wobec Rosji, gdyż dla poszczególnych państw oznacza to stratę w wymianie handlowej. Polacy stracili wiele w zamian za nic. Pan Putin nie boi się sankcji Obamy i wpisów naszego MSZ na Twitterze. UE nie zdała ukraińskiego egzaminu - należy zlikwidować stanowiska MSZ UE i Prezydenta UE.

Pomoc rozwojowa powinna być mniejsza niż obecnie - w dobie kryzysu gospodarczego UE powinna skupić się na wspieraniu społeczeństw europejskich i rozwoju własnego potencjału. W sytuacji, w której UE musi korzystać z pomocy finansowej Chin, nie stać jej na pomaganie krajom spoza UE.



Energia i środowisko

Polityka klimatyczna UE jest nieracjonalna ekonomicznie i realizować mogą ją tylko bogate państwa członkowskie. Dlatego ważne jest, by poszczególne kraje miały swobodę w wyborze obostrzeń środowiskowych, a Polska mogła koncentrować się na wzroście gospodarczym. Unia Europejska nie powinna weryfikować wpływu na środowisko tych inwestycji, które są realizowane przez unijne przedsiębiorstwa poza obszarem UE. Nie należy ujednolicać przepisów państw członkowskich w zakresie ochrony środowiska. W kwestiach klimatycznych powinniśmy wymagać od Chin, Brazylii i USA, a nie pozwalać na to, by zrzucać ciężar na kraje, które są za słabe, aby przeciwstawić się temu naciskowi - szczególnie na Polskę, która bazuje na węglu.

Unia Europejska powinna wstrzymać wprowadzanie inteligentnych systemów pomiaru poboru prądu ze względu na potencjalne zagrożenie ochrony prywatności i inwigilacji użytkowników. Narzucone przez UE ramy wydatkowania środków z funduszy europejskich są niepotrzebne. To państwa członkowskie najlepiej zdecydują, które przedsięwzięcia zrealizują regiony.

Nie można dopuścić do patentowania kodów genetycznych ani nasion, co m.in. próbowano wprowadzić za pośrednictwem ustawy ACTA (dot. również części samochodowych oraz kontrolowania i blokowania dostępu do Internetu).

Rolnictwem, jak innymi gałęziami gospodarki, powinny rządzić mechanizmy rynkowe, dlatego trzeba stopniowo odchodzić od Wspólnej Polityki Rolnej, wprowadzając odpowiednie regulacje i programy przejściowe. Fundusze w ramach Wspólnej Polityki Rolnej należy przeznaczać przede wszystkim na dopłaty bezpośrednie dla aktywnych rolników (tzw. I filar). Unijne dopłaty bezpośrednie do produkcji rolnej powinny być stopniowo zmniejszane i wreszcie całkiem zlikwidowane. "Dzięki Unii rolnik jak kaleka, jego krowa bez dopłat nie daje mleka". Ostatnio Polska przekroczyła o ok. 1% produkcję mleka, za co musi zapłacić wysokie kary. Wolę więc już żadną pomoc, niż pomoc wymuszającą wylewanie części wyprodukowanego mleka do rowu. Jeśli już prowadzić redystrybucję, to tak, aby zwiększać konkurencyjność, a nie tak, by prowadzić do monopoli. Należy przestać dopłacać do nieekonomicznych upraw, np. w terenie górskim. Powinno się stosować zasadę: "nie damy, ale też nie zabierzemy i nie będziemy przeszkadzać". Jak do tej pory, UE więcej zabiera (również pośrednio) niż daje - "zabierzemy trzem, by dać jednemu".

Należy uwolnić rynek laboratoriów sprawdzających jakość żywności. Niezależne laboratoria dbające o swój prestiż, jednocześnie utrzymując się z przyznawania znaków jakości, lepiej zabezpieczą przed fałszowaniem żywności niż jedna instytucja, dla której nie ma alternatywy lub która jest uprzywilejowana prawnie względem innych. Konsument, a nie urzędnik, decyduje, któremu laboratorium zaufa.

Należy ograniczyć wsparcie dla odnawialnych źródeł energii (OZE), ponieważ powodują wzrost cen energii w UE. Unia Europejska powinna uelastycznić politykę klimatyczną, by zatrzymać odpływ przemysłu z Europy do państw, w których obowiązują mniej restrykcyjne ograniczenia, np. w emisji CO2.

Unia Europejska powinna:* Lepiej wykorzystywać istniejące na jej terenie zasoby energetyczne – przede wszystkim węgiel.
* Rozwijać czyste technologie węglowe.
* Ograniczać wsparcie inwestycji w OZE.
* Nie ograniczać wydobycia gazu łupkowego w Europie.
* Przebudować rynek energii tak, by zakup ropy i gazu od Rosji mógł (ale nie musiał) się odbywać wspólnie, a nie przez lokalne koncerny.
* Państwom członkowskim umożliwić handel energią pochodzącą z OZE.
* Wzmacniać infrastrukturę energetyczną poprzez budowę europejskich łączy energetycznych i infrastruktury pozwalającej na przesyłanie gazu pomiędzy państwami (interkonektorów).
* Zamiast "kombinować" z dostawami z USA - zwiększyć import gazu z Norwegii, która nie jest w UE, ale jest w strefie Schengen i przede wszystkim leży bliżej niż USA.

Unia Europejska nie potrzebuje jednolitych rekomendacji w zakresie poszukiwania i wydobywania tzw. gazu łupkowego (węglowodorów niekonwencjonalnych z wykorzystaniem technologii szczelinowania hydraulicznego).

W nadchodzącej kadencji Parlamentu Europejskiego warto przyjąć rozwiązania sprzyjające rozwojowi energii prosumenckiej, obywatelskiej – ułatwiające obywatelom zostanie producentami energii (nie tylko jej konsumentami) i wytwarzanie energii z małych instalacji wykorzystujących źródła odnawialne. W Unii Europejskiej powinny móc powstawać nowe elektrownie atomowe.

Trzy najważniejsze kwestie:
1.
Dywersyfikacja dostaw gazu ziemnego i ropy naftowej z Norwegii i z Azerbejdżanu (ukończenie gazociągu Odessa-Brody-Płock).
2. Zniesienie limitów emisji CO2, odejście od Pakietu Klimatycznego.
3. Redukcja wydatków na OZE.



Społeczeństwo

Prawa autorskie i wolność Internetu: Należy skrócić długość obowiązywania majątkowych praw autorskich z 70 do 50 lat po śmierci twórcy, czyli do długości minimalnej określonej przez Konwencję Berneńską oraz dążyć do ograniczenia tych sposobów ścigania naruszeń prawa autorskiego, które kolidują z prawem do prywatności lub sprawiedliwego sądu. Należy zakazać stosowania kary odcięcia od internetu za naruszenia prawa autorskiego. Dostęp obywateli do kultury i wiedzy jest priorytetem. Należy dążyć do rozszerzenia dozwolonego użytku treści publikowanych w internecie, np. do legalizacji pozarynkowego dzielenia się plikami (tzw. file-sharing). Warunkiem podpisania przez Unię Europejską TTIP (umowy handlowej) ze Stanami Zjednoczonymi jest uregulowanie kwestii związanych z ochroną danych osobowych Europejczyków. Trzeba bardzo uważnie przyglądać się wszelkim propozycjom poruszającym kwestie podobne do tych, które poruszała ustawa ACTA.

Nie wszystkie państwa członkowskie stać na socjalizm i nie wszystkie zasługują na jego konsekwencje. Państwa członkowskie powinny samodzielnie decydować o sposobie funkcjonowania systemu zabezpieczeń społecznych. Powinny również mieć dowolność w ustalaniu reguł wobec migrantów zarobkowych będących obywatelami UE.

Młodzież potrzebuje wolności i swobody decydowania o własnym losie, a nie regulacji. Należy postulować zniesienie płacy minimalnej, gdyż odbiera pracę tym, którzy są na początku kariery zawodowej.

Problemy Unii Europejskiej – niski przyrost naturalny, zwiększająca się liczba osób starszych oraz brak pracowników w niektórych sektorach gospodarki – powinny być rozwiązywane przez skuteczniejsze wykorzystanie zasobów siły roboczej wewnątrz UE i ograniczanie napływu migrantów zarobkowych z państw trzecich. Dość przekazywania imigrantów poszczególnym państwom członkowskim - państwo, które przyjęło imigranta, ponosi za niego odpowiedzialność.

Udział kobiet w biznesie czy życiu publicznym nie powinien być sterowany za pomocą przepisów unijnych. W sytuacji demograficznej, w jakiej znajduje się UE, nie powinno się podejmować działań prowadzących do przedkładania kariery nad rodzinę. System gospodarczy powinien być wolnorynkowy, bez podatku dochodowego i obowiązkowych składek, umożliwiający utrzymanie rodziny przez jedną pracującą osobę.

Każdy powinien ponosić odpowiedzialność swoich decyzji i nie obciążać reszty społeczeństwa kosztami swojej lekkomyślności. Tylko w ten sposób można zachęcić ludzi do odpowiedzialnego dysponowania swoimi pieniędzmi i czytania podpisywanych umów. Państwo powinno pilnować egzekwowania umów, a nie ingerować w same umowy.

Trzy najważniejsze kwestie:
1. 
Zabezpieczenie przed kolejnym masowym forsowaniem granic UE od strony Afryki.
2. Dbanie o stan służby granicznej państw granicznych UE przez instytucje UE.
3. Należy zachować postanowienia z Schengen i nie zawężać ich wobec państw niebędących w UE, a będących w Schengen (Szwajcaria, Norwegia).


Zachęcam do dyskusji i udostępniania mojego programu.
Głosujmy na program - nie na ładny krawat.
Chyba, że to muszka :)

16 maja 2014

Stanowisko Nowej Prawicy w Siedlcach w sprawie sporu wokół sytuacji finansowej Miasta Siedlce

14.05.2014r. przed Urzędem Miasta w Siedlcach odbyła się konferencja Klubu Radnych Platformy Obywatelskiej RP w sprawie odwołania Specsesji Rady Miasta Siedlce. Radni PO zarzucali władzy wykonawczej i Przewodniczącemu Rady Miasta Siedlce lekceważenie władzy uchwałodawczej w mieście, lekceważenie mieszkańców i nawoływali do reanimacji finansowej oraz demokratyzacji lokalnej władzy.

Tymczasem to radni PO są współodpowiedzialni temu, iż finanse miasta leżą dziś trupem, a stopień demokratyzacji władzy w naszym mieście znacznie się obniżył. Radni PO, głosujący razem z radnymi PiS i STS za kolejnymi budżetami i kredytami mimo prognoz i wielu głosów ostrzegawczych - płynących od ponad trzech lat głównie od Nowej Prawicy w Siedlcach - są współodpowiedzialni obecnej sytuacji finansowej miasta. To radni PO, razem z radnymi PiS i STS, głosowali za tzw. uchwałą śmieciową wbrew woli mieszkańców wyrażonej na konsultacjach społecznych i podczas protestu pod Urzędem Miasta - wówczas zostali zbici z tropu dopiero przez Regionalną Izbę Obrachunkową, a dziś nieudolnie przed tym organem próbują uskoczyć. Głosując za rozwiązaniem Rady Dzielnicy Nowe Siedlce znacznie obniżyli poziom demokracji we władzach lokalnych i zaaprobowali prezydenckie uzasadnienie likwidacji tej jednostki pomocniczej miasta, w którym wskazywał na zbyt duży zakres demokracji w naszym mieście.

Wg nas powinno się utworzyć takie jednostki pomocnicze w każdej dzielnicy Siedlec, gdyż ich radni pracują za darmo, rozwiązują sprawy niewymagające angażowania Rady Miasta Siedlce i przede wszystkim są bliżej ludzi. Odnieść można wrażenie, że radni Rady Miasta chcieli być uważani za potrzebnych w sprawach niższej wagi, a tymczasem drastycznie zaniedbali najważniejszą kwestię, za jaką odpowiadają - finanse miasta - za które to niedopatrzenie rozliczą ich mieszkańcy, i za które wkrótce utracą władzę na rzecz komisarza rządowego.
Jednocześnie pragniemy zauważyć, że sam wniosek o Audyt kontrolujący sytuację finansową miasta przez profesjonalny organ zewnętrzny jest dobrym postulatem. Uważamy za skandaliczne odwoływanie posiedzenia Specsesji Rady Miasta Siedlce w przeddzień zapowiedzianego wcześniej terminu, z uwagi na czas radnych jak i na powagę sytuacji. Niepoważna jest sytuacja, w której potrzebny plan naprawczy zasłaniany jest zabiegami kosmetycznymi, pozornymi ruchami i niespełnianymi obietnicami, jak w przypadku dzisiejszej specsesji.

Zapowiadamy, iż nie będziemy biernie przyglądać się sytuacji, w której ci sami ludzie, którzy walnie przyczynili się do zniszczenia finansów miasta, starają się je teraz naprawić. W wyniku listopadowych wyborów do Rady Miasta Siedlce wprowadzimy radnych, którzy należycie będą walczyć zarówno o prawidłowe gospodarowanie finansami miasta, jak i o kierowaniu się w decyzjach głosem mieszkańców, nie tylko w czasie kampanii wyborczej.

8 maja 2014

Zobowiązanie

Jako organizator protestów anty-ACTA w Siedlcach (KLIK) nie mógłbym nie podpisać niniejszego zobowiązania:

Będę sprzeciwiać się każdej propozycji prowadzącej do pozbawienia władzy sądowniczej lub innych, demokratycznie wybranych, władz uprawnień do podejmowania decyzji w sprawach, które mają wpływ na prawa podstawowe Europejek/czyków - dotyczy to, ale nie jest ograniczone do, powyższych punktów.




1. Będę promować transparentność, dostęp do dokumentów i partycypację obywatelską

Będę wspierać propozycje, które będą służyć zwiększeniu transparentności i umożliwieniu obywatel/k/om uczestnictwa w procesach legislacyjnych UE poprzez lepszy dostęp do dokumentów (w tym konsultacje) we wszystkich językach europejskich. Będę wspierać działania promujące dostępność danych rządowych dla obywatelek/i, a także korzystanie przez władze z otwartych formatów i otwartych standardów.

2. Będę popierać ochronę danych i prawo do prywatności

Będę wspierać ustawodawstwo, które wspiera i chroni podstawowe prawo obywatelek/i do prywatności. Obejmuje to przyznanie nam prawa do aktywnego decydowania, czy i w jaki sposób nasze dane osobowe są przetwarzane. Będę wspierać działania mające na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu przejrzystości i bezpieczeństwa przetwarzania danych.

3. Będę bronić nieograniczonego dostępu do Internetu i usług online

Będę wspierać ustawodawstwo, które ma na celu usunięcie wymogu rejestracji czy innych ograniczeń jako warunków dostarczenia treści lub usług internetowych. Będę wspierać środki prawne, które zapewnią ochronę neutralności Sieci, faktycznej konkurencji oraz uwolnienie pasma radiowego.

4. Będę wspierać reformę prawa autorskiego

Będę opowiadać się za wolnością komunikacji oraz prawem do udziału w życiu kulturalnym w kontekście reformy prawa autorskiego i dostępu do wiedzy. Będę wspierać inicjatywy na rzecz harmonizacji i obowiązkowego wprowadzenia obecnie opcjonalnych wyjątków prawa autorskiego, w celu ułatwienia wolnego korzystania z utworów przez osoby prywatne. Będę wspierać reformy mające na celu nałożenie obowiązku wprowadzenia wyjątków od praw autorskich dla publicznych i działających nie-dla-zysku instytucji kulturalnych, historycznych i edukacyjnych. Będę wspierać inicjatywy mające na celu zapewnienie, że prace finansowane ze środków publicznych będą dostępne w domenie publicznej lub na wolnych licencjach. Nie będę wspierać ustawodawstwa, które miałoby rozszerzyć zakres lub czas trwania prawa autorskiego lub praw pokrewnych.

5. Nie będę wspierać żadnych środków niekontrolowanej masowej inwigilacji

Nie poprę żadnej propozycji przechowywania lub inwigilacji danych komunikacyjnych, która nie została poddana wiarygodnej, niezależnej ocenie konieczności i proporcjonalności i która nie podlega regularnej kontroli w celu zapewnienia zgodności z tymi kryteriami.

6. Będę promować anonimowość online i szyfrowanie

Będę popierać propozycje prawne zapewniające anonimowość w Sieci i prawo do korzystania z szyfrowania. Będę wspierać działania oraz środki prawne służące rozwojowi i promocji technologii wzmacniających ochronę prywatności.

7. Nie będę wspierać prywatyzacji egzekwowania prawa

Nie będę wspierać żadnych środków czy inicjatyw, których celem jest zastępowanie lub uprzedzanie sądowych procedur dotyczących domniemanych naruszeń prawa w Internecie. Nie poprę propozycji zachęcających, zmuszających lub zezwalających dostawcom usług internetowych i innym organizacjom na nadzorowanie lub karanie rzekomych internetowych naruszeń prawa, z wyjątkiem sytuacji, gdy podjęte środki są nakładane na bardzo krótki czas, w którym zarzucane naruszenie prowadzi do bezpośredniego zagrożenie dla ludzi i gdy państwo, w którym ma siedzibę pośrednik jest zobowiązane do natychmiastowego podjęcia działań w celu rozwiązania problemu.

8. Będę wspierać kontrolę eksportu technologii nadzoru i cenzury

Nie będę wspierać rozprzestrzeniania, poprzez kredyt eksportowy lub inne gwarancje państwowe, europejskich technologii inwigilacji lub cenzury do państw autorytarnych, które nie przestrzegają zasad państwa prawa. Będę stać na straży prywatności dziennikarzy, działaczy i obywateli na całym świecie, poprzez wspieranie ustawodawstwa, które uniemożliwi opresyjnym reżimom nabywanie takiej technologii czy usług od jakiegokolwiek podmiotu w Unii Europejskiej.

9. Będę bronić zasady reprezentacji wielu interesariuszy

Będę wspierać wolne, otwarte, oddolne i wielostronne modele zarządzania zasobami i standardami internetowymi - takimi jak nazwy, numery, adresy itp. Będę wspierać działania, które mają zapewnić reprezentatywny udział społeczeństwa obywatelskiego w ciałach gromadzących zainteresowane strony. Będę sprzeciwiać się próbom przejęcia kontroli nad zarządzaniem Internetem podejmowanym przez agencje korporacyjne, rządowe lub międzyrządowe.

10. Będę promować wolne i otwarte oprogramowanie

Będę wspierać środki umożliwiające lub promujące powszechne stosowanie wolnego i otwartego oprogramowania. Obejmuje to rząd i podmioty publiczne, a także podmioty, które otrzymują dofinansowanie z budżetu UE.